هرازگاهی، امواج حوادث ی و اقتصادی و اجتماعی چه در سطح ملی و چه در سطح بین‌المللی همه اقشار مردم را دستخوش نگرانی‌ها و هیجانات شدید می‌سازد. از سوی دیگر حیطه اختیار افراد در این حوزه‌ها بسیار محدود و کوچک است. در این بازی عده زیادی زیان می‌بینند و گروه‌هایی نیز سودهای کلان به جیب می‌زنند.
اکنون پرسش است که آیا می‌توان در این تلاطمات و زیر و زبر شدن‌ها به آرامش دست یافت و در این دریای طوفانی در جزیره ثباتی سکنی گزید یا دست کم در کشتی نجات سوار شد؟
یک پاسخ رایج این است که اگر فرد از قبل آمادگی رویارویی با این تلاطم ها را داشته باشد کمتر آسیب می‌بیند و حتی می تواند سود هم ببرد.
در نقد این پاسخ می توان گفت اولاً حوزه اختیار و عمل فرد بسیار محدود است و آمادگی صد در صد هیچگاه امکان‌پذیر نیست یا برای همگان ممکن نیست. ثانیاً پرسش این بود که چگونه می‌توان اصولاً در این بازی وارد نشد و برفراز این تحولات ایستاد و دامن خود را از تر شدن در این دریای طوفانی نگه داشت؟
به نظر می رسد راه حل این مساله بسته به جهان‌بینی فرد و جایگاه او در آن جهان‌بینی فرق می‌کند. در یک نگاه کلی و کلان می‌توان دو گونه جهان‌بینی را متصور شد: جهان بینی دینی و جهان بینی غیردینی.
درباره این سایت